Het loopt nog bepaald geen storm met geïnteresseerden die een gezamenlijke sekswerkplek willen beginnen in Utrecht. Daarmee laat de komst van legale werkplekken op zich wachten. Vijf vragen en antwoorden over sekswerk in de stad.
Kent Utrecht na het verdwijnen van bekende locaties als Europalaan (tippelzone) en Zandpad (raamprostitutie) nog sekswerkplekken?
Ja, op dit moment hebben vijf locaties in de stad én het Nieuwe Zandpad de functie seksinrichting of raamprostitutie. Vier hebben een vergunning voor een seksinrichting. Voor het Nieuwe Zandpad bestond een plan met ruimtes voor sekswerkers, maar dit is afgeschoten. Nu moeten hier tijdelijke woningen komen, maar er blijft ook ruimte voor een kleinschalige locatie voor sekswerk.
Zijn er al andere plekken op het oog waar sekswerkers samen terechtkunnen?
Nee. De gemeente wil één of twee van dit soort nieuwe locaties, met plek voor grofweg vijftien sekswerkers. Maar het wachten is op geïnteresseerde ondernemers. Tot op heden hebben die zich nog niet gemeld. Dat kunnen zij nog wel tot eind dit jaar doen. Ondertussen gaat de gemeente ook zelf op zoek en in gesprek met potentieel geïnteresseerde ondernemers.
Waarom doet de gemeente het beheer van zo’n samenwerkplek eigenlijk niet gewoon zelf?
Omdat ze het beheer van een kleinschalige locatie te risicovol vindt. Daarom is het woord aan exploitanten. Of aan een groep gezamenlijke sekswerkers. Ondernemers weten volgens Utrecht zelf het beste wat vanuit bedrijfseconomisch perspectief een aantrekkelijke locatie kan zijn. De verwachting is dat vraag en aanbod dan het snelst samenkomen. Het idee is niet dat de twee locaties naast elkaar komen. Verder is het de bedoeling dat langslopende (nadrukkelijk niet rijdende) klanten en ook sekswerkers veilig en zelfstandig naar de nieuwe plek kunnen komen. Bij voorkeur in een gebied dat al de functie ‘werken’ heeft en waarschijnlijk niet in woongebied, op bedrijfsterrein of in buitengebied. De voorkeur heeft een gemengd gebied waar winkelen, horeca, wonen en werken samenkomen. Gemeentelijke panden of gronden zijn nauwelijks beschikbaar of hebben forse investeringen nodig. Commercieel vastgoed zoals een bestaand bedrijfspand is veel kansrijker, denkt de gemeente.
En wat willen de sekswerkers eigenlijk zelf?
Eerder zei hulporganisatie Belle, die hen bijstaat, dat ze zo’n gezamenlijke locatie toejuichen en daarop wachten, ook vanwege hun veiligheid. Met Belle is besproken of zij zelf voelen voor beheer van een locatie. Maar daar gaat hun voorkeur niet naar uit. Wel haken zij mogelijk aan als zich een partij aandient die een plek voor de meest kwetsbare sekswerkers in beheer wil nemen. Juist deze groep dreigt buiten de boot te vallen, omdat zij vaak kampen met problemen als verslaving, schulden en psychische problemen. De gemeente zegt zich ervan bewust te zijn die groep nog niet te helpen. Voor hen wordt gezocht naar andere oplossingen om tot schone en veilige werkplekken te komen.
Naast de gezamenlijke locatie wil Utrecht ook thuiswerken toestaan, hoe zit dat?
Dat gaat om thuiswerken voor één persoon, die minimaal 21 jaar oud is, minstens drie maanden op het adres woont en het verdiende geld zelf houdt. De gemeente ziet in dat dit thuiswerken vermoedelijk ‘niet vaak’ een passende oplossing is. Dat bevestigt een vooraanstaand oud-sekswerker, die benadrukt dat het voor veel sekswerkers om allerlei redenen ‘onmogelijk’ is om mensen thuis te ontvangen. Zij pleit voor de terugkeer van ouderwetse seksclubs als Yab Yum. Al acht ze de kans dat dat lukt niet kansrijk, mede gelet op omwonenden. ,,Een seksboerderij is dat misschien wel.’’ Rond de zomer verwacht Utrecht het voorstel klaar te hebben dat thuiswerken voor sekswerkers mogelijk maakt in de stad. Daar is een wijziging van de APV voor nodig, net als aanpassing van het omgevingsplan. Op zijn vroegst eind dit jaar kan thuiswerken dan legaal zijn. Dan zijn de twee beoogde gezamenlijke locaties nog niet klaar, die verwacht Utrecht niet eerder dan in 2025.
